Iedereen is op een punt gekomen in zijn leven dat ze een belangrijke keuze moesten maken die invloed had op je toekomst. In dit blog ga ik terug in de tijd, om te vertellen over mijn belangrijke keuze die mijn toekomst heeft bepaald.
Je kent het vast wel: keuzevakken kiezen op de middelbare school. Voor sommigen was dit lastig en voor anderen een makkie. Ik was zo iemand bij wie het een makkie was, want ik wist al precies wat ik later wilde worden en wat ik daarvoor nodig had. Ik was vastberaden dat ik een personal trainer zou worden.
Om na de middelbare school verder te gaan met sport, heb je bepaalde keuzevakken nodig. Denk hierbij aan biologie en gym. Deze zaten dus ook in mijn vakkenpakket. Omdat ik het mezelf toen graag makkelijk maakte, koos ik daarnaast ook voor tekenen. Dit werd ook wel het Pretpakket genoemd. Tijdens de sportlessen liep ik een hamstringblessure op. Dit had veel effect op mijn cijfers én (privé) sportactiviteiten. Toch bleef ik erbij dat ik een personal trainer zou worden. Want ja, iedereen heeft wel eens een blessure.
Nu zal je misschien denken: “Maar Marte, is het niet verstandig dat je ook een extra keuze achter de hand hebt? Voor als het niet lukt?”. Nee, dat was niet nodig. Ik moest en zou personal trainer worden. Ook mijn leraar geloofde erin dat ik dat zou kunnen.
Na weken voorbereiden op school voor de toelatingstest, was het zo ver: De dag van de toelating. Ik was mega zenuwachtig, maar had er vertrouwen in. Ik had tenslotte goed geoefend. De dag zelf verliep prima, ik had de meeste onderdelen onder de knie en het was erg gezellig met mijn mede (toekomstige) klasgenoten. Helaas waren er een aantal onderdelen die ik niet voldoende had kunnen uitvoeren door mijn blessure. Maar ja, iedereen heeft wel eens een blessure…
Na een aantal dagen vol spanning op een brief gewacht te hebben, kreeg ik het vervelende nieuws dat ik niet was aangenomen op de sportopleiding. Mijn wereld stortte in (redelijk dramatisch, maar dat voelde toen wel zo). Wat moet ik nu? Ik weet niet wat ik anders moet doen? Mijn sportleraar was ervan overtuigd dat ik het aankon en bood aan om een brief te schrijven naar de opleiding. Dit hoefde van mij niet, ik was er al klaar mee (opgever )
Na wat onderzoek te hebben gedaan naar verschillende opleidingen, had ik twee opties voor mijzelf gemaakt: pedagogisch medewerker of vormgever worden. Ik ben naar beide open dagen geweest en was over beide opleidingen niet enthousiast. Maar ja, ik moest toch een keuze gaan maken.
Zoals jullie misschien al kunnen raden, ben ik de vormgevingsrichting op gegaan. En deze keuze heeft (gelukkig) goed uitgepakt. Ik heb vier jaar met plezier aan de Rooi Pannen in Tilburg gestudeerd en heel veel geleerd. En als ik deze keuze niet had gemaakt, had ik waarschijnlijk nooit mijn eigen bedrijf gehad…
Dus eind goed, al goed!
Ik krijg wel eens de vraag: “Als je één dag terug zou kunnen in de tijd, waar wil je dan naar toe?” En dat is voor mij een dag terug naar mijn oude school en lieve vriendinnen (veegt een traantje weg).
